Teveel om op te noemen... - deel 2

Ik zal t verhaal van onze reis met mijn ouders nog even vervolgen:
We waren inmiddels terug in Adelaide, Glenelg om precies te zijn. Omdat we op de heenweg dus autopech hadden, besloten we met de auto even naar een garage te gaan voor een quick check. Mijn ouders, de superreizigers, gingen lekker met de hop-on hop-off bus door Adelaide en hebben in 1 dag al meer gezien dan wij in al die keren dat wij hier geweest zijn, maar dat terzijde!
Volgens de garage-man hoefde alleen de radiator maar doorgespoeld te worden en dat kon ook nog wel als we eenmaal terug op KI waren. Ws kwam de oververhitting op de heenweg door de vleermuis die ik op t vliegveld uit de grill aan de voorkant van de auto heb gepulkt....
Wij begonnen geheel gerustgesteld de weg naar KI de volgende dag.

Die geruststelling verdween als sneeuw voor de lente-zon die met 30C op ons scheen, toen we nog niet eens de stad uit waren en de auto al moeite had.
En inderdaad M.J., we zaten al met de verwarming op hoog en de ramen wijd open!
Toch maar even gestopt bij de RAA...
Long story short: opnieuw reparatie nodig, dus wij verplicht wachten ergens tussen Adelaide en Cape Jervis, kijk maar eens hoe blij we daar van werden:





Gelukkig waren we aan paar uur later alsnog op weg naar Cape Jervis, waar we de ferry net aan zagen komen varen, mét een stuk of 5 dolfijnen rond de boeg, ze zwommen bijna tot in de haven, prachtig gezicht natuurlijk!



's Avonds kwamen we eindelijk aan bij ons huis, was heel erg leuk om eindelijk alles aan mijn ouders te kunnen laten zien. Ze vonden het allemaal erg mooi, 'veel mooier dan je op de foto's kunt zien', aldus mijn moeder!

De volgende dag meteen maar op toeristisch pad en naar een wijnproeverij bij de Bay of Shoals winery, de Pelican feeding en 's avonds naar de Fairy Penguins.














Ondertussen ging het 'gewone' leven natuurlijk ook door... Voor de vakantie hadden wij allebei gesolliciteerd voor de functie van Interpretive Officer bij de Department of Environment and Heritage (DEH) hier op Kangaroo Island, aangezien we allebei een beetje genoeg begonnen te krijgen van de toestanden in het hotel na de overname in september.
Ze zoeken voor t zomerseizoen een aantal gidsen die toeristen kunnen voorlichten en rondleiden door de natuurparken op t eiland.
Precies een week na het versturen van de sollicitaties, kregen we een telefoontje, of we op gesprek wilden komen. Nou, graag natuurlijk!
Wij blij:



We hadden nog precies 2 dagen de tijd om de DEH parken die we nog níet gezien hadden, eens te bezoeken. Kwam natuurlijk prima uit, want mijn ouders wilden toch al zoveel mogelijk bekijken!
Op weg dus naar Seal Bay (waren we natuurlijk al vaak geweest) en Kelly Hill Caves, mooie limestone grotten, twee plekken waar we eventueel gestationeerd kunnen worden:















En omdat we er toch in de buurt waren, ook maar even langs de Hanson Bay Koala Walk en Remarkable Rocks:











Op de terugweg zagen we weer eens een echidna lopen, deze was niet zo schuchter als andere die we gezien hebben. We hebben dan ook uitgebreid staan (en sommigen van ons liggen!) filmen en foto's maken. Het was echt schitterend om te zien hoe hij in de keiharde grond graaft met zn snuitje en pootjes en op die manier mieren en termieten vindt.

















Beetje overdreven aantal foto's misschien, maar ik vind ze allemaal zo mooi, dat ik gewoon niet kon kiezen! Scroll maar lekker door als je er genoeg van hebt, haha!

Ik zet er ook nog maar even een filmpje bij:



De volgende ochtend was het dan zo ver, de sollicitatiegesprekken!
Solliciteren hier gaat heel anders dan in Nederland, als je voor een officiele government positie gaat, ten minste!
Ik zat (en Robert een uurtje later) tegenover 3 mensen van DEH, ze schreven werkelijk álles op wat ik zei, al merkte ik dat bij gebruik van sommige woorden er driftiger geschreven werd dan bij andere. Erg afleidend allemaal en ik had geen flauw idee of ik t goed of slecht had gedaan. Robert had precies hetzelfde gevoel en nadat we elkaars antwoorden, en die van Ozone-collega David, die ook had gesolliciteerd, hadden vergeleken, waren we helemaal de draad kwijt!
Erg spannend was het allemaal, helemaal nadat wij van onze referenten hoorden dat ze gebeld waren door de DEH, voor informatie over ons!
Afgelopen vrijdag werden we verlost van de spanning, we zijn allebei aangenomen!!!
Vanaf 29 november zijn we allebei Interpretive Officer, Robert in de Kelly Hill Caves en ik bij Seal Bay!!!

Ondertussen hebben we alweer voorlopig afscheid genomen van mijn ouders, die reizen momenteel met een camper richting Alice Springs. Ze komen volgende week nog 10 dagen bij ons en gaan dan alweer (nou ja, alweer, na 6 weken rondreizen!) terug naar Nederland!