Teveel om op te noemen....

Soms schrijf ik maar 1 x per maand en heb ik bijna moeite om iets nieuws en interessants te vertellen, en soms gaan er twee weken voorbij en weet ik van gekkigheid niet waar ik moet beginnen omdat er zo bizar veel is gebeurd.... Ik begin gewoon en ws zal ik het hele verhaal in delen op de blog zetten!

Ten eerste heb ik mn eerste invalmiddag erop zitten, pfew! Dat was erg leuk, ook lastig, want zoals altijd bij t invallen vonden de kids t geweldig om eens te kijken hoe ver ze konden gaan. Wat wel grappig was, ik stelde me voor als Miss Martine, vroegen ze hoe ik van achternaam heet want zij zijn gewend om de juffen en meesters bij de achternaam te noemen. Nu ben ik dus Miss Kramer!
Anyway, t was erg leuk en gelukkig vertelde de directeur later dat zij van verschillende mensen thumbs up had gekregen over mij, hoera. Ze gaan me dus zeker weer bellen, zei ze. Beetje jammer dat ik nu eerst 10 dagen niet beschikbaar ben en dat het half december al weer zomervakantie is tot eind januari!

De reden dat ik 10 dagen niet beschikbaar ben is dat we mijn ouders op bezoek hebben!!!
We hebben ze vorige week opgehaald uit Melbourne. Was nog een heel gedoe, want wij reden met de Landrover naar Adelaide, onderweg nog hulp ingeroepen van de RAA (Ozzie ANWB) vanwege oververhitting... Uiteindelijk nog net op tijd voor onze vlucht naar Melbourne op de luchthaven aangekomen.
In de lobby van t hotel was het een bizar weerzien, we hadden mn ouders ruim een jaar niet gezien dus dat was heel speciaal. Gek genoeg was het na 5 minuten (echt!) alweer gewoon en zaten we met een wijntje te kletsen over van alles en nog wat. We werden werkelijk bedolven onder de kadootjes (met honourable mention voor oma met de klompsloffen), kaartjes en groeten van iedereen uit Nederland, superlief!! Heel erg bedankt allemaal, het is erg fijn om te merken dat we nog niet vergeten zijn, haha!



De volgende dag hebben we onze huurauto (vette Mitsubishi Outlander!) opgehaald en begon de trip richting Great Ocean Road (hierna: GOR)











De eerste stop was in Torquay, Surf Capitol of the World, waar Robert en ik meteen met dikke korting een wetsuit hebben gekocht!!!



Daarna door naar Lorne, via de mooiste baaitjes en strandjes en vuurtorens.



We waren pas tegen t einde van de dag in Lorne, natuurlijk geen reservering gemaakt omdat we niet wisten hoe ver we zouden komen die eerste dag. Gelukkig rijden we 2 minuten na 5 de parkeerplaats van de lokale Tourist Info op, na een smeekbede van een zeer charmante Robert, mogen hij en mijn moeder nog naar binnen waar ze de hand weten te leggen op de állerlaatste twee kamers in t dorp... helaas wel in twee verschillende hotels die mijlenver uit elkaar liggen. Omdat 'ons' hotel t dichtstbij is, kijken we eerst even daar. Na één blik op de kamer, eigenlijk meer apartement, besluiten we al dat we daar best met zn 4-en kunnen slapen, wel zo gezellig! Na overleg met de hotel manager blijkt alles ok en bellen we het andere hotel af. Zo slapen we 2 nachten in een superdeluxe apartement, met enorm balkon, wasmachine, droger, barbeque en spa-bad!



De eerste dag in Lorne rijden we naar Otways National Park, waar we een enorme klim doen naar watervallen en 's middags de World Famous TreeTop Walk, erg grappig allemaal. We lopen over een stalen constructie op ongeveer 30 meter hoogte.
Het is er echt prachtig, mooi groen en sappig en heus regenwoud!



















's Middags halverwege de treetop walk zien we dat je ook kunt abseilen, aangezien ik al een hele dag loop te klagen dat ik al 3 dagen op vakantie ben en het meest spectaculaire dat ik gedaan heb de aanschaf van mijn wetsuit is, heb ik weinig keus en sta ik al snel met een helm op mn heufd en mn benen in een harnas... Het is geweldig! Na mijn superspecta afdaling kan Robert natuurlijk niet achterblijven en gaat zelfs mijn vader overstag!!!

















Na deze adrenalinekick rijden we terug naar Lorne, naar ons apartement voor een heerlijke kangoeroe-bbq en een spelletje!
De volgende dag vertrekken we uit Lorne en rijden we verder de GOR af, richting de Twelve Apostles. t Zijn er eigenijk maar 6, de rest is ingestort door de erosie. We horen later van onze piloot dat het er ooit maximaal 9 zijn geweest, maar dat de locals hadden bedacht dat een naam als 'Twelve Apostles' meer toeristen zou trekken...
We hadden al weken geleden bedacht dat het leuk zou zijn om dit natuurgeweld vanuit een heli te bekijken, en gelukkig kan dat! Eerst een voor een op de weegschaal en dan twee-aan-twee in de heli!







Dat het erg bewolkt en regenachtig is, zorgt voor een erg dramatisch effect, witte schuimkoppen op de golven, de gele rosten steken af tegen de grauwe lucht, het is echt prachtig!!! Enig minpuntje: onze piloot is 21, we voelen ons ineens erg oud en suf....
De vlucht duurt ongeveer een kwartier en we vliegen helemaal vanaf de Apostles tot aan de London Bridge, die tot 1996 nog aan t vasteland vast zat en op een middag ineens instortte. De twee mensen die zich toen ineens op een langzaam afbrokkelend eilandje bevonden, werden pas na een paar uur gered!



















Na de vlucht lopen we nog even het pad af om de Apostles vanaf de grond te bekijken.











En na een korte roadtrip vergadering gaan we verder richting Mount Gambier, al helemaal in South Australia!



Daar eten we heerlijke curry bij de lokale Indian en bekijken we 's avonds de Sinkhole waar volgens de locals veel possums zich laten zien. We zien al snel waarom dat zo is, de appelschillen en bananen zijn niet van de lucht!







De volgende ochtend weer vroeg op pad, verder richting Adelaide. We hebben inmiddels een smsje gekregen van mijn broer en schoonzus; we mogen op hun kosten een all you can eat McDonalds bezoekje doen ter ere van mijn 28e* verjaardag deze week!
Dat doen we 's avonds in Glenelg, waar we voor 2 nachten in de Tower Inn logeren op de 11e verdieping met uitzicht over de city!







Dit was t voor nu even.... Ik schrijf later deze week de rest van onze belevenissen!

*No comment!