Zwemmen met dolfijnen - the sequel

Ik vind het hier zooo heerlijk! Voor of na het werk gaan we vaak even hardlopen op het strand van Emu bay en daarna probeer ik nog altijd even een paar golfjes mee te pakken met een bodyboard. Een paar weken geleden was er een enkele dolfijn die rustig zijn tijd nam om langs het strand te zwemmen en af en toe dezelfde golven te pakken als ik met m’n bodyboardje. Hij hield wel zijn afstand maar hij liet me wel tot een meter of 5 dichtbij komen. En omdat hij sneller was dan ik liet ik me de hele tijd stranden en liep dan over het strand verder om weer voor hem uit in zijn pad terecht te komen. En dan zwommen we weer een stukje “samen”. En dat duurde langer dan 20 minuten! Wat heerlijk om dat van zo dichtbij mee te kunnen maken.

Maar waar ik eigenlijk naar toe wilde met mijn verhaal is de K.I. Marine Tour die we eigenlijk samen met Gido & Marije wilde maken maar toen zij er waren was t te koud en t was Pasen dus erg druk. Maar het was wel iets dat we toch graag zouden willen doen dus hebben we (toen Gido & Marije lekker op het Great Barrier Reef aan het snorkelen waren en wij hier jaloers achterbleven) toch maar besloten om de tour te boeken. Wij gingen dus zwemmen met dolfijnen!!

’s Ochtends om een uurtje of 10 stapten wij en alle andere toeristen (slechts één ander stel) in een soort kodiak met twee 150 pk motoren achterop op weg naar de dolfijnen. Nadat we over een paar golven waren gesprongen (ik was zooo blij dat ik deze ochtend toch besloten had om maar een reisziektepilletje te nemen) en een paar white bellied sea eagles en een prachtig landschap verder, konden we in de verte al een paar dolfijnen zien.

En hoewel onze schipper heel rustig aan deed werd ik heel onrustig omdat ik bang was dat ze weer weg zouden gaan. Gelukkig wist hij wel beter. We voeren dus rustig naar een plek waar een stuk of 25 dolfijnen aan het rusten waren en op een stuk van 200 meter rustig heen en weer aan het zwemmen waren. En dat slechts een meter of 30 uit de kust.









Binnen enkele seconden hadden we onze wetsuits aan, onze maskers op en stonden we aan boord al door onze snorkels te ademen. Gelukkig konden we rustig aan doen en gingen ze nergens heen. Ze leken het wel prima te vinden dat wij daar aan het dobberen waren. We hebben ze dus eerst heel goed vanaf de boot kunnen bekijken om ons vervolgens rustig in het water te laten zakken om ze ook onderwater te bekijken. Wat is dat prachtig! Of zoals Cornelis dat zou zeggen: heel geinig!







Hierboven zwemt Martine in haar eentje met een hele bult dolfijnen. Je kunt ze dus ook druk horen klikken met elkaar zodat het voor hun duidelijk is wat voor soort vreemde zeeleeuw een beetje onhandig met hen probeert te zwemmen ;-).

Het water was echt enorm koud! We moesten af en toe echt uit het water om even op te warmen onder een warme douche en dan konden we weer even verder. Ik hing op een gegeven moment aan de zijkant van de boot met mijn masker in het water terwijl de schipper rustig vooruit voer met dolfijnen in de boeggolf. Onder water kon ik ze dan zien zwemmen! Super!!











Helaas was het water troebeler dan normaal en konden we op het schermpje niet precies zien wat we aan het fotograferen waren maar sommige foto’s geven wel een goed beeld van hoe het was. We hadden denk ik ook enorm veel mazzel dat we maar met z’n drieen in het water waren. Het bleek dat de man die aan boord bleef niet kon zwemmen.

Op de terugweg hebben we nog een paar zeeleeuwen gezien en heeft onze kapitein nog even een zalm voor ons gevangen die we 's avonds op de barbie hebben gegooid. Kan het leven nog mooier zijn?



Allrighty, dit was weer een leuk verhaaltje van de diermanager. Bedankt voor het lezen en tot het volgende avontuur ;-)