Sandboarden, Flinders Chase, night-squitting en een pijlstaartrog

De tijd vliegt, druk met werk en leuke-dingen-doen en voor we het weten zijn er drie weken voorbij en hebben we nóg geen update geschreven...
Het feit dat we een datalimiet hebben (dit is al t duurste internetabonnement!) helpt ook niet, we hebben ons maximum voor deze maand bereikt en het uploaden van foto's en filmpjes duurt dus eeuwen!!!

De zomer is nu echt voorbij, en hoewel het nog steeds heerlijk weer is (we zitten midden in een hittegolf, ws de langste ooit uit de Ozzie geschiedenis!) merken we het verschil vooral 's avonds en 's ochtends. Het is vroeg donker en 's avonds is t koud!

Twee weken geleden besloten we weer eens richting Flinders Chase te gaan, het NP dat in december voor een groot deel is afgebrand. Het park is nog steeds niet volledig toegankelijk, veel verbrande bomen zijn nog niet opgeruimd en zorgen voor stortingsgevaar. De wél toegankelijke delen van het park zien er erg spectaculair uit, zwart verbrande stompjes boom waaruit felgroen nieuw levend springt...







Onderweg nog even gestopt bij Little Sahara om het sandboarden te proberen, helaas ging het niet zo goed met onze stukken karton... Volgende keer toch maar met echte boards proberen!





Verder gereden naar Cape Borda Lighthouse, helemaal aan de westkant van het eiland. De lighthouse ziet er erg bijzonder uit, wit en vierkant, gebouwd in 1858 op de rand van de rotsen 150 meter boven de zee. Elke dag om 12.30 worden de gerestaureerde kanonnen afgevuurd, helaas waren wij er pas rond een uurtje of 2...



We hebben een korte hike gedaan, genoten van het uitzicht, geschrokken van een slapende kangoeroe en vervolgens via Scott's Cove teruggereden, daar hebben we óók nog een hike gedaan, nou ja, meer een climb.





Op de terugweg lekker langs Two Wheeler Creek Winery voor een wijnproeverij, hmmmm. Dit is ook de plek waar marron, een soort zoetwaterkreeft, gekweekt wordt. We verkopen erg vaak marron uit deze kwekerij in de bistro dus het was leuk om dit eens te zien!



We zijn vorige week een aantal keren 's avonds met vishengel richting de pier gegaan om te vissen op inktvis. Volgens de chefs uit t restaurant gaat dat t beste als t donker is, prima! Het was weer een hele experience! Met een aantal collega's na de avonddienst gezellig kletsend een hengeltje uitgooien. Het duurde even voordat we iets vingen en al snel werd duidelijk hoe dat kwam. We hoorden een hoop geproest en gesnuif en gesplash van onder de pier komen en ineens zagen we een enorme zeeleeuw behendig tussen onze vishaakjes doorzwemmen. Geen wonder dat er niets te vangen was, alle vissen waren gevlucht voor dit roofdier! Niet lang daarna vingen we echter toch een heuse inktvis. Schitterend gezicht hoe ze onder water heel mooi neonlicht lijken af te geven.



En omdat wij toch niet weten hoe we inktvis moeten schoonmaken of koken, hebben we het maar gehouden bij Catch, Kiss and Release! Wat een beauty, hè?



Martine heeft inmiddels promotie gemaakt in het hotel en werkt nu als receptioniste in the office! Heel ander werk, vereist iets meer denkwerk en iets minder gebeul en helemaal geen etensresten, hoera! Gelukkig betekent het ook betere werktijden (op zn vroegst om 7 uur 's ochtends beginnen en op zn laatst om 9 uur 's avonds eindigen) en gegarandeerd 35 uur werk per week, een vereiste voor het omzetten van ons tijdelijke visum naar een (uiteindelijk) permanent residency.

Robert timmert hard aan de weg om zn Ranger-carriere op poten te krijgen en is stevig aan t netwerken. Om kennis op te doen over de lokale flora en fauna zijn we begonnen met vrijwilligerswerk voor de Department for Environment and Heritage (DEH). Vorige week voor t eerst 's avonds met ranger Elly op pad geweest om Glossy Black Cockatoos te observeren.



We hadden een redelijk saaie vogel-tel-achtige avond verwacht, maar niets is minder waar! Wally, een lokale boer en mede-vrijwilliger en Elly waren erg aardig en we hebben een hele avond gezellig zitten kletsen en vogels geobserveerd. We zaten aan de noordwestkant van het eiland, op een privéterrein vlakbij Western River Cove waar we een tijdje geleden al eens gekampeerd hebben. Er kwamen een paar grote, nieuwsgierige Western Grey Kangaroos bij ons kijken en we zagen een stuk of 20 Glossy Blacks, schitterende vogels die erg zeldzaam zijn!



Nu we een voet binnen de vrijwilligersdeur hebben, kunnen we wellicht binnenkort ook meedoen aan projecten met zeeleeuwen en vogelbekdieren!

Na wat voelde als een heeeeele lange tijd, hadden we eindelijk weer eens een dagje samen vrij. Om het mooie weer te vieren en omdat het gewoon echt te heet is om iets anders te doen, gingen we lekker naar Emu Bay. Samen met twee andere mensen die 5 km verderop lagen (dit is niet overdreven, het strand van de baai is 5 km lang, wij lagen aan het eind en twee andere mensen waren aan t begin aan t zwemmen!) genieten van het mooie weer en het blauwe water!
Geen dolfijnen gezien deze keer, maar toen we voor de derde keer die middag met onze bodyboards richting t water liepen, zag Robert ineens een driehoekige schaduw dichterbij zwemmen; een pijlstaartrog! we konden t bijna niet geloven, hij was helemaal niet bang en zwom rustig op ons af, nieuwsgierig naar wat die twee harige stokjes in t water deden (Roberts, niet die van mij;-)).









Verder hebben we ein-de-lijk een wasmachine gekocht en zijn we ons druk aan t voorbereiden op onze eerste visite, Gido en Marije die straks rond Pasen bij ons komen!