Road Trip

Om te vieren dat het kerst was en dat we allebei (redelijk onverwachts) toch een flink aantal dagen vrij hadden, hebben we besloten een good old Aussie Road Trip te maken... In 10 dagen hebben we 3426KM afgelegd (vind je het gek dat ik, toen ik maandagochtend de auto in moest om naar Seal Bay te rijden eventjes geen zin had..?) en ontzettend mooie en redelijk saaie stukken van ons nieuwe land gezien. Maar daarover straks meer!

Het is natuurlijk zomervakantie inmiddels en ik ben weer aan het werk bij Seal Bay! Leuk om weer terug te zijn, maar toch ook wel sneu dat ik nog geen nieuw contract heb gekregen voor op school. Ik had eerst het idee dat ik het wel prima vond, maar toen ik eenmaal afscheid had genomen van de kindjes en hun ouders en ik ineens alleen thuis zat (Robert was natuurlijk koala's aan het vangen) sloeg de teleurstelling toch wel toe. Ik ben wel heel blij dat ik de kans heb gekregen om een nieuwe klas op te starten en de directeur én de assistent directeur hebben mij ervan overtuigd dat het geen reflectie is op mijn werk dat ik nog geen nieuw contract heb gekregen. Er is op het eiland gewoon een gebrek aan kinderen! Een aantal families is verhuisd naar het vasteland omdat daar meer werk is, en ja, die hebben de kids natuurlijk meegenomen! Hierdoor start de school met een aantal klassen minder dan het afgelopen jaar en dus is er minder werk voor leerkrachten! Na de zomer ga ik dus maar gewoon weer eens invallen en hopen dat iemand van de staff gaat verhuizen of stopt met werken (jaja, ik denk stiekem heus ook wel: een gecompliceerde beenbreuk met weinig pijn en volledige bedrust, maar ja, dat mag je natuurlijk niet zeggen!). Ik heb met school én met Seal Bay afgesproken dat ik op invalbasis beschikbaar ben, het is dus elke dag opnieuw een kwestie van wie mij het eerst belt, hmmm, ben benieuwd hoe dat gaat bevallen..?
Wat ik ook heel erg lief vind is dat er een groepje ouders is die een brief heeft geschreven naar de schooldirectie om te zeggen dat het waanzin is dat ze mij laten gaan. Zal wel niet zo veel uithalen (als er geen geld is voor meer leerkrachten is er geen geld!), maar het voelt natuurlijk wel leuk.

Dan: de Road Trip!!! Ik was helemaal in mn element, lekker kampeerspulletjes bij elkaar zoeken en de auto retestrak ingepakt (hmmm, klinkt bekend voor de Kramers, of niet?) en zeer verantwoord op weg. Eerst naar de Grampians in Victoria, naar MacKenzie Falls en The Balconies, waar Robert zijn leeftijd laat zien door 3 Duitse Backpackers op hun donder te geven omdat ze over een hek heen klimmen. Hij heeft helemaal gelijk, dat hek staat er niet voor niets en veel mensen onderschatten hun impact op de natuur!







Robert wilde graag Emu's en Shingleback Lizards zien. Emu's zijn wel gelukt, nog wel een zeer verhitte discussie met Robert gehad over of ze wild of domestic waren. Ze stonden namelijk in een paddock en óm de paddock stond een hek. Robert vond dus 'domestic'. Ik vond dat onzin want wij hebben ook een hek om t erf en als daar kangoeroes en koala's lopen zijn ze toch ook niet ineens lid van ons huishouden of van onze livestock? Anyway, de Diermanager was zó teleurgesteld dat ze achter een hek stonden dat hij diezelfde nacht nog droomde dat we ze op dezelfde plek weer zagen, maarrrrr... je raadt het al: vóór het hek! Zucht... Anyway, hier dan de gewraakte emu's, je mag zelf beslissen of ze wild zijn!





De Shinglebacks hebben we niet gezien, het kan er natuurlijk mee te maken hebben dat wij luidkeels door het bos liepen te zingen "Shingleback, shingleback, shingle all the baaaaaack", tsja, het was tenslotte eerste kerstdag!
's Middags nog een heuse klim gemaakt, Flat Rock bij Mount Zero, erg veel klauterwerk, maar het uitzicht was prachtig!





















De volgende dag rijden we door naar Canberra, een flink stuk tuffen en we zijn helemaal op als we daar aankomen. Gelukkig vinden we snel een hotel (het regent en we hebben geen zin in de tent!) en genieten ons suf van het luxe bed en de badkamer! We vinden Canberra een erg leuke stad, leuke restaurantjes en cafeetjes en het doet gezellig aan allemaal. De volgende ochtend rijden we naar de National Gallery want daar hangen werken uit het Musée d'Orsay, lijkt ons leuk... Helaas zijn wij niet de enigen die er zo over denken. Er is een aparte rij voor de super smug die op internet kaartjes hebben geboekt. De rij voor gewoon sneu digitally challenged folk zoals wij, strekt zich uit zover als het oog reikt, verder nog want de rij ging de hoek om, haha, we besluiten dus even de gift shop te bekijken en dan onze weg richting Batemans Bay, aan de New South Wales zuidkust, te vervolgen.
Dit was eigenlijk onze hoofdbestemming maar wat een teleurstelling. Het is er overvol en we krijgen allebei een enorm slechte vibe. We zien alleen maar enge agressieve types met opgepompte armen en auto's en als we getuige zijn van ons allereerste roadrage incident hebben we het helemaal gehad. Het is al laat en we vinden nog net een plek op een 'gezellige' familie camping en besluiten de volgende ochtend verder de kust af te zakken.

Zodra we de tent inkruipen begint het te regenen en na een uurtje stevig druppen word ik wakker van een ijskoude drup die op mn arm valt... Gatsie, de tent lekt!!
Ik manoeuvreer mezelf in een soort van S-bocht zodat de druppen op t matje vallen en niet op mij, maar ja, dat ligt niet echt comfortabel en telkens als ik dan weer in slaap val, ga ik verliggen en word ik weer wakker van koude druppels op mn arm, zucht! Wat een ellende! Ik besluit uiteindelijk maar in de auto te gaan slapen. De volgende ochtend wordt Robert wakker in de tent, waar mijn boek en telefoon (en vieze sokken, haha!) in ongeveer 3 cm water ronddrijven. Snel alles inpakken dus en op weg! Na ongeveer 2 uur rijden zijn we bij Bega, famous for cheese en daar gaan we even picknicken. Alles wat nat is uit de auto en in de zon, en binnen 45 minuten is alles kurkdroog!





We rijden tot aan Eden, waar we het Killer Whale Museum bezoeken, leuk hoor, we horen van alles over Old Tom, oude legende over een Orca die de lokale whalers hielp om bultruggen te vangen!



We slapen (weer!) in een hotel omdat de tent dus lek is en er 60% kans op regen is die avond. Helemaal niet erg! Robert wordt dus op z'n 40e verjaardag wakker in The Garden of Eden Hotel, hoe toepasselijk!!

We vertrekken vroeg (natuurlijk niet voordat we kadootjes en liedjes hebben gedaan!) en slaan supplies in bij de Bi-Lo (soort Aldi) en in een enorme bak naast de kassa zie ik een Speciale Aanbieding: tweepersoons tent voor $15.00!!! Ik knipper een paar keer met mijn ogen om er zeker van te zijn dat er geen hondervijftig staat, maar nee, echt vijftien dollar. Op het label staat "waterproof tent" en dat is alles wat ik nodig heb, ha! We rijden in een keer door naar Wilsons Promontory, het meest zuidelijke puntje van Australië! Wilsons Prom is een enorm National Park, het is er prachtig! We krijgen de allerlaatste kampeerplek toegewezen en zijn erg, erg blij!





Op de camping is een open air cinema en die avond draait er een leuke film, Robert kan zich geen betere invulling van zijn verjaardag bedenken dus om een uur of 9, als het donker begint te worden, trekken we met onze slaapzakken richting de bios. Voor $5.00 kun je er beanbags huren en dat doen we dan ook, we hebben erg veel lol, vooral als er voor de film begint wordt omgeroepen: "Wombats visit our theatre every night, please do not feed them".



Helaas zien we in de bios geen wombats, maar als we na de film naar de tent teruglopen zien we er 2 lekker aan het grazen vlak bij onze tent! Het zijn erg grappige beestjes, soort flink uit de kluiten gewassen cavia's!



De volgende ochtend staan we om 6 uur op omdat we gaan abseilen! Het is nog erg stil als we met Mike, onze abseil-meneer, Mushroom Rock in de Lilly Pilly Gully beklimmen.
We zijn eerst een beetje teleurgesteld, zo hoog lijkt het allemaal niet, maar ja, we staan nog op de grond... Na een kwartier flink klimmen staan we bovenop en jemig, wat een schitterende plek! Het uitzicht is echt adembenemed en eigenlijk staan we toch ook best wel hoog, slik....



































Ombeurten dalen we een paar keer af en al snel is het 9 uur en tijd om terug te gaan. De rest van de dag genieten we van onze schitterende omgeving, de vogels en het bodysurfen op Norman's Beach, vlak achter onze tent! 's Avonds maken we nog een flinke wandeling op zoek naar wombats, maar we zien er pas een paar als we weer terug op de camping zijn!











De volgende ochtend rijden we naar Melbourne, een ritje van ongeveer 2 uur, opnieuw hebben we erg veel mazzel en kunnen we terecht in de allerlaatste hotelkamer van de stad! We zitten in het sjieke Rendezvous Hotel, tegenover Flinders St Station. We gaan heerlijk los in de stad en shoppen ons een ongeluk! 's Avonds storten we ons in het feestgedruis langs de Yarra. Tot een uurtje of 8 is het nog heerlijk warm, maar dan slaat het weer ineens om. Zwarte wolken pakken zich samen boven de stad en er barst een enorme freak storm los. Snel maar naar het casino voor een glas champagne en om te schuilen! Tijdens het vuurwerk komt de regen met bakken uit de lucht, maar dat mag de pret niet drukken!



We bellen nog met een aantal mensen op KI en in NL en dan snel naar bed, want....de volgende ochtend rijden we, via de Giant Koala, naar Adelaide.



Opnieuw een flinke trip en we doen er een uur of 8 over. In Adelaide gaan we naar het Belgisch biercafé en eten we heerlijke frieten uit een puntzak, hmmm!
Na twee nachten Adelaide gaan we terug naar huis en daar wachten de kipjes op ons! Emma en Clarry hebben heel erg lief elke avond de groentetuin gewaterd en de dieren gevoerd, dus alles staat in bloei als we thuiskomen, super! We zijn allebei erg verbaasd over hoe groot de kuikens zijn geworden, we zijn toch echt maar 10 dagen weggeweest...