Aanloop haan

Daar zijn we weer! Het heeft even geduurd en om eerlijk te zijn, als Gido niet zo'n mooie oproep had geplaatst, was het er ook nu nog niet van gekomen. Het is op het moment even heel erg druk met werk, weekendjes weg en allerlei suffe klusjes! Maar goed, we zijn erg blij dat er zoveel mensen met ons meelezen, dus dan moeten we ook regelmatig wat schrijven!

We hebben sindskort een heuse aanloop-haan. Geen flauw idee waar hij vandaan komt, ineens zat hij op de oprit, in de zon. We denken dat hij bij de wijnboerderij aan de overkant van Springs Road hoort, maar toen Robert hem had opgepakt en teruggebracht, was de haan (via een short cut door de bosjes) nog eerder bij ons huis terug dan Robert, ik lachen!!! We hebben 'm toen maar graan gevoerd en Julius genoemd.
De eenden zijn zoals gewoonlijk not impressed (zijn niet zo flexibel, die beestjes), hebben zich een aantal dagen uit protest niet laten zien. Kip Julia, on the other hand, vond het in het begin wel even prima, zoveel aandacht, maar na de eerste week is zij er ook even vandoor geweest en hadden we ineens alleen nog maar de haan! Inmiddels is iedereen aan elkaar gewend geraakt en leven alle dieren in vrede met elkaar. En dat zonder tussenkomst van de United Nations!



Nu ben ik de enige in huis die nog last heeft van de haan, elke ochtend rond 4 uur begint ie te kukelen en werkelijk waar, elke 5 minuten tot een uurtje of 8! En ze zitten natuurlijk lekker onder de slaapkamer met zn allen! Toen ik na een week slaapgebrek op ah.nl naar recepten voor haan zat te zoeken, greep Robert in en heeft hij alle dieren in het hok gestopt achter op t erf. Overdag lopen ze gezellig rond t huis en vóór zonsondergang lokken we ze naar het hok. Pfew, wat een toestanden!

Het is hier inmiddels lente, hoera! Het is vooral zo lekker dat de dagen weer langer worden, we hebben weer wat aan onze avonden, dat heb ik de hele winter erg gemist! We hebben meteen de tuin aangepakt, tomaatjes en zucchini en basilicum in de voortuin gezet, een enorm hekwerk eromheen gebouwd tegen de possums! Leuk hoor! En toen we vorige week driftig aan t snoeien waren, zag ik ineens dat we weer een logé hebben:





Op die eerste foto helemaal rechts, zie je een bolletje in de kale takken zitten.

Vorige week zijn we lekker een weekend naar Adelaide geweest, lekker gewinkeld en met Emma (onze Sydney-connectie) en Clarry afgesproken bij Cocolat, een supergezellig koffietentje met veel chocola! Het is altijd heerlijk om in Adelaide te lopen, zoveel mensen bij elkaar te zien en zoveel winkels en cafeetjes en restaurantjes, hmmm. Grappig is dat we altijd na 2 dagen genoeg hebben van alle drukte en uitlaatgassen en parkeerproblemen en we niet kunnen wachten tot we weer terug op t eiland zijn! In Adelaide gaan we ook altijd naar de Central Markets, een enorme overdekte markt met allemaal heerlijke dingen, olijven, kaasjes, worst, bijzondere kruiden, heerlijk. In een donker hoekje op die markt is een obscuur kraampje waar een Russische mevrouw allemaal Europese dingen verkoopt, we hebben er 2 zakken taaitaai gehaald, en drop en appelstroop en geloof het of niet, Euroshopper Curry Gewurz. Robert liep echt te juichen! Ze heeft ook allemaal van die echt ouderwets Nederlandse dingen, zoals anijsblokjes en Droste cacao. Helaas geen borrelnoten of Brinta, maar gelukkig sturen mijn ouders dat vaak naar ons toe!

Op school gaat t nog steeds erg goed, ik raak steeds meer gewend en vind het eigenlijk steeds leuker worden! Ik heb ze inmiddels Vader Jacob leren zingen, en ze vinden het geweldig! De eerste twee keer werd er nog danig gegiebeld bij Bim Bam Bom (Bam klinkt als het Australische Bum en dat betekent kont) maar nu nemen ze het heel serieus, schattig hoor! We hebben een aantal weken gewerkt over de Australian Sea Lion en ik was enorm onder de indruk van hoe enthousiast de kids hierover waren. Ik had natuurlijk allemaal foto's meegenomen en ik had een 20 minuten durend filmpje ge-edit van alle clips die Robert en ik de afgelopen 10 maanden op het strand van Seal Bay hadden geschoten. Gewoon allemaal beeldjes achter elkaar van spelende, vechtende, zwemmende en vooral slapende zeeleeuwen. Er zit dus geen spannende opbouw of een plot line of zoiets in, dus ik wist niet zo goed of de kinderen het wel interessant zouden vinden. Gelukkig werd ik blij verrast! Ze vonden het geweldig, al met al hebben ze de dvd wel 5 keer bekeken, en aldoor aan elkaar uitleggen wat er nu gebeurde en wat de dieren aan het doen waren, zo lief!
Als knutsel hadden we deze zeeleeuwen gemaakt van papieren bordjes, ik had t idee ergens van internet geplukt:



De bijschriften heb ik getypt zoals de kinderen het aan mij vertelden, ik vond t zo knap dat ze dit allemaal hadden onthouden! (ja, ik weet dat ze op school zitten om te leren en dat t op zich redelijk normaal is dat kinderen dingen onthouden die je ze leert, maar ik vond t echt super!)

Ranger Deb, een collega van DEH die een deeltijd lerarenopleiding doet, loopt momenteel stage bij mij op school. Zij is altijd erg actief in het oplappen van zieke dieren en het checken van buidels van roadkill om zo het leven te redden van joeys en kleine wallaby's. Zo had zij afgelopen week een baby wallaby gered, in een kussensloop mee naar huis genomen en bij de dierenarts speciale formula gehaald. Hij moet natuurlijk elke 4 uur gevoerd dus gaat hij vrolijk mee naar school en werk en naar de winkel! Ze kwam hem even laten zien bij mij in de klas en de kinderen vonden het prachtig! Deb vertelde heel leuk over de dieren die we hebben op KI en hoe we daar mee om horen te gaan. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen hiermee want soms horen we al verhalen van de jongste kinderen over hoe het wildlife hier het boerenland verpest!



Beetje jammer van de foto, maar ik heb de gezichten van de kids moeten blurren omdat ik natuurlijk geen kinderfoto's op internet mag zetten!
Nog maar 3 weken en dan heb ik 2 weken schoolvakantie en zit de eerste helft van mijn contract op school er al weer op. Bizar hoe snel dat gaat! Elke term hier bestaat uit maximaal 10 weken, soms 9, en elke term wordt afgewisseld met 2 weken vakantie. Heerlijk hoor! Nu maar hopen dat er na de zomervakantie ook weer iets te werken valt voor mij... Mijn klas gaat niet door, de kinderen worden na de zomer verdeeld over de 3 bestaande kleuterklassen omdat er dan wel weer voldoende ruimte is voor hen. Die klassen zaten dit jaar al te vol voor de instroom van de 13 kids waar ik mijn jaar mee zal eindigen, vandaar dat er ineens een baan voor mij was! Als ik geen verder contract krijg op school, ga ik gewoon weer invallen en op Seal Bay werken.

Robert heeft twee weken geleden opnieuw de fire training voor het werk moeten doen, in aanloop naar het komende fire season willen ze iedereen graag volledig getrained en klaar hebben. Omdat we zo'n ontzettend natte winter achter de rug hebben, voorspellen ze het ergste fire season ooit, deze zomer. Heel gek, ik dacht veel regen betekent veel groen en dus weinig kans op brand, maar helaas. Dat groene wordt straks allemaal zeer brandbaar droog struikgewas en dus extra brandstof voor eventuele bosbranden. Brr, eng hoor!

Als afsluiter nog even deze possum, die tijdens de training in Roberts fire bag was gekropen: