Volg ons op ons "avontuur met open einde" naar Adelaide!!! We reizen op 17 oktober 2007 en stoppen voor 13 dagen in Maleisië. Daar doen we een jungletocht van 3 dagen bij Uncle Tan op Borneo, een paar dagen Orang Utans observeren in Sepilok, dan nog even naar het bounty-strand op Turtle Island en natuurlijk een paar dagen Kuala Lumpur!

zondag 31 oktober 2010

Green Army


De afgelopen 4 maanden heb ik weer een fantastische tijd gehad qua werk. Ik keek van de week naar wat foto's en vond dat ik er in ieder geval een aantal van on-line moest zetten. Hier dus het verhaal.

Vier maanden geleden, werkeloos, heb ik een aantal groene organisaties gemailed of ze nog werk voor me hadden. Een van deze organisaties, Noosa and District Landcare, liet mij weten dat ik nog wel deel uit kon maken van een van hun Green Army projecten. Dit zou betekenen dat ik, als onderdeel van een klein team, zou gaan samenwerken met de lokale Parks Rangers net boven Noosa. Zo gezegd, zo gedaan. Twee weken later begon het avontuur.

De rangerbasis ligt aan een meer en midden in de natuur. Elke dag dus het heerlijke geluid van lachende kookaburra's en prachtig gekleurde vogels.


Een pale cheeked rosella zit zich op een takje ongestoord te wassen.

En deze king parrot kwam op een paar meter bij ons vandaan (terwijl we aan het volleyballen waren) wat water uit een plas drinken.

Ik vond het al fantastisch om elke dag naar het toilet te gaan. De toiletten waren namelijk bewoond door deze prachtige groene boomkikkers. In het begin had ik niets in de gaten maar nadat ik de eerste keer het toilet doorspoelde zag ik een paar spartelende groene pootjes onder de rand vandaan komen. Vanaf dat moment moet ik hardop lachen, elke keer als ik weer doortrek en die slungelige pootjes zie dengelen.




Het is zo'n mooie plek om te werken. Elke dag, voor de werkdag begint, kijken we eerst of we nog slangen kunnen vinden. Er is hier iets meer variatie dan op Kangaroo Island. Meestal lag er wel een tapijtpython te relaxen ergens onder een warm tinnen dak of tussen de opgeslagen spullen. Ook heeft Brett, een van de rangers, een keer een slang moeten bevrijden die was binnen gebracht omdat hij vast zat in een net. Heel bijzonder om daar dichtbij te zijn.







Oh ja, er moest natuurlijk ook gewerkt worden. Ik zat in een team met 5 mensen. Supervisor Cole (links in de foto), een beetje een Grumpy Gus die het maar zwaar had met ons vieren! Leanne (tweede van links) and Ange (tweede van rechts), twee supermeiden die allebei een groene opleiding achter de rug hebben en dus enorm leuk en interessant om mee te werken. Matthew (rechts), is wat langzamer omdat hij gehandicapt is en dan natuurlijk mezelf (midden).


Onze voornaamste werkzaamheden bestonden uit onkruid wieden en bomen planten. Hmmm, klinkt niet heel interessant hoor ik je denken. Klopt ook wel een beetje ;-). Maar toch was het echt super. Onkruid wieden bv deden we op prachtige plekken en op verschillende manieren. Het meeste onkruid ziet er prachtig mooi uit maar hoort hier in de natuur gewoon niet thuis. En het leuke was dat er altijd wel weer wat moois te fotograferen was.

Dit is Ange die handmatig al deze vetplantjes aan het verwijderen is. Dit vetplantje komt oorspronkelijk uit oost Afrika met de passende naam 'Mother of millions'.

Wanneer het onkruid niet meer met de hand aan te pakken is wordt het groter aangepakt. Hier ben ik een veldje 'Singapore daisy' aan het besproeien met een hogedruk spuit.

Maar vaak is het ook gewoon hard aanpoten. Dit prachtige gewas heet 'Lantana' en vind je jammer genoeg overal.

Oh ja, soms bevond het onkruid zich ook op kleine eilandjes in de Noosa rivier en dat betekende dat we er met de boot heen moesten. En dat maakte het werk nog leuker dan het al is.


Prachtige mangrove bossen op elk eilandje. Tussen de mangroves vind je deze prachtige vogels. Dit zijn masked lapwings. Een soort plevier met een prachtig geel masker. Deze vogel was haar jong (verscholen in het gras, zie tweede foto) aan het beschermen. En dat kan best gevaarlijk zijn. En het zijn dan niet de snavel of klauwen van de vogel waar je voor op moet passen maar die gele priemen die je uit ziet steken aan de voorkant van de vleugel. Hoe speciaal is dat?


En dan is het tijd voor een welverdiende pauze ;-)


En omdat we midden in de bush waren zagen we altijd wel iets gaafs waar ik dan natuurlijk gelijk met m'n camera bij was ;-).





Vlakbij de basis zagen we ook deze prachtige varaan van ongeveer 1 meter 20 lang. Eerst lag het lekker te zonnen tussen het onkruid. Maar toen ik te dichtbij kwam met m'n camera besloot het toch maar een boom op te zoeken voor veiligheid. En met zulke klauwen is dat niet echt een probleem.





De ranger basis is omringd door oude landerijen die 18 jaar geleden omgezet zijn naar natuurgebieden. Een van onze taken was dan ook om al dat boerenland weer terug te toveren naar een natuurlijk bosrijke omgeving. En ook dat lange pad wordt één plantje per keer bewandeld.


Enorme lappen grond werden omgeploegd zodat wij elke plant stuk voor stuk, met behulp van dat kleine schoffeltje op de voorgrond, in de grond konden zetten. Na een lange dag wanneer de blaren op m'n handen erom smeekten er mee op te houden, kreeg ik voldoening door naar de bomen op de achtergrond te kijken. Die zijn ergens in de laatste 18 jaar gepland en dat ziet er zo prachtig uit dat ik er wel weer tegenkan.

En ik moet zeggen dat het rondcrossen in de Rhino (een soort krachtige quad) een ook een stuk grappiger maakte allemaal.



En als je dan deze prachtige roo ziet is m'n dag al helemaal weer goed gemaakt. Haar joey stak af en toe z'n kopje in z'n moeder's buidel om te drinken. En soms duikelde hij er helemaal in om gewoon te chillen. Hoe cool is dat?



Omdat Ange een visspecialist is hebben we ook een aantal visvallen gezet om de rangers een idee te geven welke vissoorten er in dit gebied voorkomen. Natuurlijk zoeken we weer de meest mooie plekken om de vallen uit te zetten. Daarna identificeren we de vissen en meten we ze op.




En ook hier zien we natuurlijk weer de meest fantastische dingen zoals deze waterdraak die aan de kant van de rivier aan het opwarmen is in de zon.




Life's good ;-)

Onderdeel van het project is om iedereen een chainsaw cursus te geven. Het is echt te belachelijk voor woorden dat ik hiervoor betaald wordt. Ook de cursus was weer super en helemaal om met deze mensen samen te werken. De andere mensen op de foto zijn mensen uit een andere groep.




Vaak waren we ook aan het werk aan de noordkust van Noosa. Dat is een prachtig strand van ongeveer 50 km van Noosa tot aan Double Island Point. Meestal zijn we op dit strand om onze lunches te nuttigen als we weer wat onkruid hebben gekilled. Maar nu en dan zijn we er om op zoek te gaan naar hondesporen (die zijn verboden op dit strand) of om pandanusbomen in te enten tegen een bepaald insect.


De tocht alleen al is super. Maar als je dan ook nog walvissen kunt spotten vanuit de auto is het toch echt te gek. De ranger hieronder is Tony en als je goed kijkt kun je in de verte een staart van een walvis in het water zien.

Ja hoor!


Dit waren wespen die hun nest aan het bouwen waren. Totaal ongevaarlijk voor de pandanus maar wel iets wat wij in de gaten moesten houden natuurlijk.


En natuurlijk vonden we ook hondensporen. Er is een enorm probleem in dit deel van Oz met wilde honden. De honden planten zich voort en mixen met dingo's. En dat maakt het moeilijk voor de bescherming van de soort.

Maar een van de meest bijzondere ervaringen voor mij was toen de rangers een belletje kregen dat er een dode walvis was aangespoeld op dit strand. En onder leiding van Tony hebben we het jonge dier van dichtbij mogen bekijken. Het was die dag redelijk ruig weer en het zeeschuim werd volop het strand opgeblazen. Wat natuurlijk ook wel weer z'n charme had.






Samen met Leanne hebben we het geslacht bepaald (het gaat hier om een vrouwtje), de lengte opgemeten (6,60 m) en geprobeerd een foto van de staart te maken om te zien of ze in een database is opgenomen.


En ik kan je zeggen dat viel nog niet mee. De golven bleven het dier omrollen en Leanne kwam bijna onder het dier terecht. Gelukkig hebben we nog een mooie foto kunnen maken.

Nou, volgens mij was 'em dat wel. Ik heb het zo enorm naar m'n zin gehad maar het is weer tijd voor een nieuw avontuur.

Tot latorrrrr!
Robert