Verhuizing en meer!

Soms, als we de blog bijwerken weten we niet zo veel te vertellen en is het wat lastig om iets interessants te verzinnen, maar daar hebben we deze keer geen last van!

We zijn inmiddels verhuisd naar een eigen apartement in Mooloolaba, we wonen er alweer een week en het bevalt prima! Tijdens een eerste bezichtiging zagen we een jongen met alleen een surfshort aan (dat is redelijk normaal hier!) met een rug-vullende tattoo van de Southern Cross (in de media wordt dit nu de Australische versie van het hakenkruis genoemd) en met koeieletters AUSSIE PRIDE eronder. Wij keken elkaar eens aan en dachten allebei t zelfde, hmmm, hoe gaat zo iemand reageren als er buitenlanders boven hem komen wonen..? Anyway, verder niet meer aan gedacht en de verhuizing verder voorbereid. Toch lastig, hoor als je maar met zijn tweetjes bent en verder nog geen vrienden hebt gemaakt die zouden kunnen helpen! Maar ja, Cornelis had mij daar voor vertrek uit Nederland al voor gewaarschuwd, haha!

We moesten dus op zoek naar spullen want we hadden verder alleen nog maar een bank en een TV. Bij de lokale Mamamini een soort dressoir gekocht dat we graag op en schitterende Chinese kast wilden laten lijken. Die hadden we nl bij een leuk meubelboetiekje (voor veel te veel geld) zien staan! We zijn erg tevreden over het resultaat.
Voor:



Tijdens:



En na:



En nu hadden we ook nog de mazzel dat er grofvuil werd opgehaald in onze buurt in Caloundra en we twee van deze schitterende bankjes langs de weg zagen staan:



Snel ook een likje verf zodat ze op ons heerlijke zonnebalkon kunnen:



De dag voor de verhuizing liepen we bij toeval (in de winkel waar we een vloerkleed gingen kopen) tegen een schitterende tafel aan. Er hing een kaartje aan: 'Was $899, now $299' Hmm, dat is wel een erg groot verschil, dus wij al kijken of er iets mis mee was, ongelijke poten ofzo... Terwijl we stonden te overleggen kwam de verkoopster eraan, zegt ze: 'OK, if you pay me in cash and don't need a receipt, you can take it now for $200'. We keken elkaar aan en ik zette het op een rennen naar de dichtst bijzijnde pinautomaat en zodoende kwamen wij thuis met niet alleen een kleed maar ook een tafel! Dat het waarschijnlijk een beetje een dodgy deal is vinden we niet zo heel erg...

Volgende dag dus verhuizen en ondanks dat we maar met zijn tweeen waren, ging het allemaal schrikbarend snel, zo snel dat we al om 2 uur 's middags klaar waren en zelfs onze spullen al uit de storage unit hadden gehaald!
Nog een goede les in vooroordelen gehad, toen we tijdens het 3 trappen opzeulen van de wasmachine spontaan hulp kregen van 'de jongen met de tattoos'. Hij fietste langs en zag ons hannessen en zei 'oh, that looks heavy, let me help you'. Ahem, ik schaam mij diep en neem mij voor niemand meer op uiterlijk te beoordelen!!
De rest van het gebouw ook ontmoet en iedereen is ontzettend aardig en hartelijk. Helaas houdt iedereen hier wel van harde muziek en omdat we aan t kanaal zitten, reist het geluid vrolijk onze kamer binnen! Het is wel even een beetje wennen na de oorverdovende stilte van Kangaroo Island!

Toevallig werd tijdens ons eerste weekend als Mooloolaba bewoners, gevierd dat Jessica Watson terug kwam van haar zeiltocht rond de wereld. Ze was vorige maand al aangekomen in Sydney, maar omdat ze uit Mooloolaba komt, werd dat hier nog even dunnetjes overgedaan.
Ze is de jongste (16 jaar!!) persoon ter wereld die dit solo, non-stop en zonder hulp heeft gedaan. Erg knap natuurlijk en we vonden dat we wel even onze bewondering hiervoor mochten tonen. Zodoende liepen wij, samen met alle andere mensen uit Queensland, naar de haven. Er hing een supergezellige sfeer, de TV-heli's zoefden boven ons hoofd en na eventjes wachten zagen we het roze zeiljacht de bocht om varen! Iedereen ging helemaal uit z'n dak en Jessica zwaaide vrolijk naar iedereen langs de kant.







Na deze zeilronde door de haven werd ze officieel verwelkomd door de Premier van Queensland op het terras van de Mooloolaba Surf and Lifesaving Club.











De volgende dag stonden de kranten natuurlijk bol van dit grote feest en na even speuren vonden we onszelf terug in deze voorpagina foto! (Zie rode cirkel)



Inmiddels is onze werksituatie gewijzigd, Koos Werkeloos no more!! Ik ben aangenomen bij UnderWater World in de haven van Mooloolaba en tijdens mijn eerste werkdag daar (in het café, voor de Education Department en in Interpretation) werd Robert gebeld door Noosa District and Landcare waar hij de week ervoor een gesprek had gehad! Hij is aangenomen voor het Green Army project waarvoor hij vanaf eind juni Field Worker wordt en gaat helpen met het onderhouden van walking tracks, weed control, koala monitoring en hopelijk (zegt hij zelf) een heleboel gaat leren over de natural areas van South East Queensland! Is alles dus ineens weer op zijn pootjes terecht gekomen!

UnderWater World is een groot zee aquarium waar ze onder meer zeeleeuwen hebben, erg leuk. Kijk vooral eens op www.underwaterworld.com.au

Wij zijn al helemaal in World Cup sferen, mede dankzij twee lieve mensen in Groningen die ons een doos met oranje snoep, t-shirts, vlaggen (eentje die t Wilhelmus speelt!), oranje dobbelstenen voor het voorspellen van de uitslag en rood wit blauwe bordjes opgestuurd hebben! Leuk hoor! Natuurlijk is er inmiddels een pakje met Green 'n Gold supporterspul die kant uit gegaan!
Hier viel het tot vorige week nogal mee, maar nu het tournooi echt is begonnen, worden we platgegooid met acties om de Socceroos te steunen!
Een zo'n actie is dat alle wedstrijden in de bioscoop op 3D scherm worden uitgezonden voor de speciale prijs van $22. Zonder aarzelen hebben wij een plekje gereserveerd en zullen wij dus a.s. maandag om 4.30 AM (ja, dat is 's ochtends!) in de bios in Maroochydore zitten, mét Green 'n Gold sjaal die we vorige week bij de zondagskrant kregen!! Heb er nu al zin in!

Nóg leuker zal het maandagavond zijn, want dan gaan we met een aantal Nederlanders de wedstrijd tegen Denemarken kijken. Erg leuk, vooral omdat we nog niemand van die groep kennen! Het is geregeld via het expedite forum, vandaar!

We verlaten jullie met nog wat mooie plaatjes van ons huis. De kleuren begrijpen we niet helemaal, dat is niet onze keuze, noch onze smaak. Helaas is het huren van een huis hier achterlijk streng en mag je nog geen plakbandje op de muur plakken, laat staan de boel eens in normale leuke kleuren verven! Maar snel op zoek naar een koophuis, dus!

(let vooral op de stoelen die we vanochtend bij een garage sale voor bijna niets op de kop hebben getikt!)